W jednym z pierwszych tygodni izolacji usłyszałam, chyba w radiowej rozmowie, taką historię: osoby o zdiagnozowanej depresji pytane przez swoich terapeutów o samopoczucie w czasie pandemii odpowiadały (często ze zdziwieniem), że mają się dobrze, nawet lepiej niż zwykle.
Tak, jakby dzięki ogólnospołecznym ograniczeniom malał kontrast między nimi a rozpędzonym, rozkrzyczanym światem. Tak, jakby poczucie niedopasowania stawało się mniej dokuczliwe.
Design is thinking made visual – powiedział kiedyś Saul Baas (grafik i reżyser filmowy) chcąc być może w ten sposób zwrócić uwagę, że podczas oglądania skupiamy się zbyt często na efekcie końcowym całego procesu projektowania, na namacalnym i widocznym eksponacie. Tymczasem równie ciekawa (a czasami nawet ciekawsza;)) jest droga wstecz: próba rekonstrukcji, którędy biegły myśli projektanta i jakie motywy napotykały, zanim – kumulując wszystkie inspiracje, skojarzenia i ślady – doszły do ostatniej kropki, która wszystko domyka w całość. Przykład?
© 2024 Materialiści / blog o dizajnie i kulturze materialnej. All rights reserved.
Theme by Anders Norén.
